تو همان بغض میان خنده ی منی:)

_

نمی‌دونم شما هم مث من یه جمعی رو دارید که بتونید بگید مث خونواده منن یا نه،ولی خب من دارم،جمعی رو دارم چه دختر،چه زن و چه مردش مث اعضای خونوادمن،خیلی زود رسوندنم به جایی که بخوام گلچین کنم و بخوام حفظشون کنم:)

من آدمی هستم که روی خوابم حساسم،اصن وقتی نخوابم فرداش داستان دارم سر کار ولی شبایی که توی این جمع هستم صبحشم راحت بیدار میشم😐

صوت زیر از امشبه با نوازندگی زنده،ببخشید دیگه صداهای اضافه زیاد هست،دوست هنرمند یه نعمته نعمت

تو لیلای منی و من

در به در

پی تو میگردم

+ این درختا رو میبینید،درختای ازگیل هستن،عکس با کیفت بالاس دانلود کنید و خودتون رو توی این مسیر زیر بارون و مه حس کنید،هیچکی هم اطرافتون تا کیلومترها نیست:)

این ردپا ها هم رد گاو هستش و حیوون

تو بخوان

از همان شبی که سایه ی غمـــ

سراسر من را در خود شست

_

این عکس رو خیلی دوست دارم خیلی

+خیلی دلم میخواد سه تار یاد بگیرم،حیف وقت ندارم تمرین کنم،استادشم هستا

تو خبر نداشتی

مخفیانه به شهر آمدم

تمام نشانه های تو را بوسیدم

جای پاهایت گلهای سوخته گذاشتم

شمعی کنار اتاقت روشن کردم

وبه ابدیت برگشتم

تو ازاین سفرها خبر نداری

محمود درویش

امروز یکی رفت توی فاز نازکردن و ناراحتی،منم برگشتم گفتم به جهنم

بچه اصن انتظار نداشت این حرف رو بزنم بهش،الان ناراحتم که اینجوری گفتم بهش،ولی خب واقعا هم حوصله نازکشیدن و آسمون و زمین حرف زدن واسه کسی رو نداشتم و دیگه ندارم.ناراحتم که اونجوری گفتم بهش،ولی میگم ولش کن بابا،چوب خطش پر شده

تمام دلتنگی های من

خلاصه میشود

در تو

_

این جاده واقعا رویایی بود،هرکاری کردم نتونستم توی لنز گوشیم بگنجونم اون ویو بهشتی رو،اگه از منی که تمام جاده های قشنگ و معروف رو رفته بپرسن کدوم،میگم هیچ کدوم،جاده فقط همین جاده

+بعضی ها بلند شن برن سفر که یه هفته رو به این ویو کتاب بخونن😁

جایی میان قلب هست

که هرگز پر نمی‌شود

یک فضای خالی

و حتی در بهترین لحظه‌ها

و عالی‌ترین زمان‌ها

می‌دانیم که هست

بیشتر از همیشه

می‌دانیم که هست

جایی میان قلب هست

که هرگز پر نمی‌شود

و ما

در همان فضا

انتظار می‌کشیم

انتظار می‌کشیم

_

اینجا پاییز داره میرسه،درختا دارن نارنجی میشن و برگا میریزن

خیلی حرف داشتم بنویسم امروز از بس بد گذشت بهم،ولی خبببببب آدم باید با بعضی چیزا کنار بیاد:)

هیچ جایی امروز بند نبودم و میل حرکتم نبود فک کنم فقط دوساعت داشتم دنبال جای کمپ امشبم میگشتم و هیچ جایی نمیتونستم بند بشم،دیروزم خیلی خوب بود چون ۷ ۸ ساعت پیاده روی و جنگل نوردی داشتم زیر بارون و فردا هم سه چهار ساعتی دارم توی برنامم که فک کنم فردا هم خوب باشه

فک میکردم سرما میخورم ولی نخوردم.خیلی خوبه که بدن رو به داستان داشتن عادت بدی،کمتر اذیتت میکنه.نمیدونم بقیه که میگن ملوچک اینقد بدون لباس نرو توی سرما که پیر بشی اذیت میشی

+این سگا خیلی پر توقع شدن،نون بربری میندازم جلوش،لیس زد خوشش نیومد بعدش رفت آب خورد😑

البته الان چنتا گاو رو به حون هم انداخت نون بربری های روی زمین

در انتظار تو

این دفتر

تا کی ورق میخورد؟

_

سفرم فردا شب شروع میشه بعد کار،صبح سپردم جقله(ماشینم😅) رو تعمیرکار تا غروب آماده سفرش کنه،بدبخت یه جاهایی میبرمش که پاترول نمیره حالا هم هی دیگه باید نازش رو بکشیم ببریمش پیش دکترش،حالا خوبه خبر نداره قراره چه مسیرایی ببره من رو😑

میرم سمت اردبیل و نئور و سوباتان،بعدش حیران و آستارا و چندتا مکان کوهنوردی و از چالوس برمیگردم،قبلا ها واسه همچین برنامه هایی هیجان داشتم ولی الان خیلی ریلکسم🙄

میگما،اگه جای خاصی بلدین اون مناطق بگید بهم شاید رفت توی برنامه ،اگه هم که خودتون اونورایید که تا اونجایی میدونم نیستین یه خبر بدین دیدار داشته باشیم

نام مرا بخوان

در همان لحظه ای که تمام عالم

رهایم میکند...!

_

امروز باز یه داستان خطرناک داشتم کارگاه،یک سوم کارگاه آتیش گرفت،کار ما هم با گازوئیل هستش و پنج تا مخزن آتیش گرفت

۴ تا کپسول خالی کردم نتونستم خاموش کنم،اینقد حریق زیاد بود

که یکی از همسایه ها کپسول ۵۰ کیلویی رسوند بهم و تونستم خاموش کنم،تا الان آتیش سوزی زیاد دیده بودم ولی هیچ کدومش نترسونده بود من رو،ولی چون بالا سرمون ۶ تا واحد مسکونی بود و سقف هم یونولیت بدجور ترسیدم وگرنه ولش میکردم تا آتش نشانی برسه که بنده خدا ها هم رسیدن،ولی همین که خاموش شد رسیدن

بچه ها میگن تو چش رفتین،دوبار توی یه هفته مویی خطر رد میشه،قربونی کنیم واقعا نمیدونم تا کی سهل انگاری های خودمون رو به این چیزا باید نسبت بدیم

شماها چی؟اعتقاد دارین به این چیزا؟

+یه چیزی،خیلییییی میترسم از این حجم خونسردی که وقت حادثه دارم،خونسردیم سر اینه چیزی ندارم که از‌ دست بدم،رفتم جلو آینه دیدم بعلهههه ریش و ابرو و موهام جزغاله شده و سرتا پا سفیدم مث آدم برفی،فقط برگشتم به خودم گفتم چی میشه یه کم از نبودن بترسی....

+قسمت اول و این پست رو صبح نوشتم و پیش‌نویس کردم و خواستم پی‌نوشت این پست بشه برنامه سفرم که اگه کسی جایی سراغ داره بگه که بزارم توی مسیری که میخوام برم،ولی چی شد:)

آنقدر از عشق

 میگویم

که صدای سکوت تو

بشکند

دنیا پر شود از

صدای عشق تو

_

این سفر که توش این عکس رو گرفتم آخرین سفری بود که واسش اشتیاق داشتم

فک کنم سه ماهی میشه دیگه منتظر جمعه ها و تعطیلات نیستم،الان از ۱۵ ام نا ۲۲ ام میخوام برم مسافرت،چیدم که برم ولی اصن اشتیاقی ندارم:)

کلیپ زیر هم نوش نگاهتون

+لوکیشن عکس: ارتفاعات اسالم