دوام
میدونی جریان چیه؟مشکل اینجاست خودم هم نمیدونم دقیقا جریان چیه:|
چند وقتی هست خاموش به بلاگ ها سر میزنم،لیست ها رو میبینم
تقریبا هیشکی نیست دیگه،میدونم همه ی اونایی که قبلا مینوشتن مث من دلشون میخواد بنویسن دوباره ولی دستشون به نوشتن نمیره،مث منی که چند وقته میخوام پست اول رو بنویسم و پر از حرفم ولی پای کیبورد خالی میشم از حرف
قبلا چه قد راحت تر میتونستم چرت و پرت هام رو بنویسم
+ لوکیشن عکس: اوپرت
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای، هزاری
تو چراغ خود برافروز...
چه عکسی..
دقیییقا قبلا خیلی راحت تر مینوشتم
شما از اون قدیمیای بیان هستین ؟ :)))
من شاید یکی دوساله اومدم
همونایی که بودن نیستن (تقریبا)
چه برسه سال 92 :"""
مترسک
دردانه (شباهنگ)
عقاید یک رامین
نسرین
22 فوریه
اینا قدیمیایی هستن که میشناسم شاید بین شون اشنا بجورین
سلام
منم دقیقا از ۹۲ تا حالا دارم مینویسم
البته هر یکی دو سالی یه وبلاگ عوض کردم
اونایی که ارزش نگه داشتن داشته، بله
فقط حسرت نداره...
حس خسران هم داره...
اما خیلی حسرت گذشته رو نخور...
اگر همه آدمای گذشته هم الان بودن، شاید اونها هم داشتن دنبال گمشده ای میگشتن...
روح زمانه مون داره تغییر میکنه... به نظر این عامل اصلی این حس من و شماست...
باید نقش خودمون رو توی این زمینه پیدا کنیم