دوست داشتن
دوست داشتن
کاش بدانی
دوست داشتنت
خورشید نیست،
که لحظه ای بیاید و لحظه ای برود؛
ماه نیست،
که یک شب باشد و یک شب نباشد؛
ستاره نیست،
که شبی پر شور باشد و شبی کم فروغ؛
باران نیست،
که گاه شدت گیرد و گاه نم نم ببارد
مثل نفس می ماند
همیشه با من است.
"محمد کریم درودگر"
_
عکس مال همین جمعس که همه رو پیچوندم و دل رو زدم به جاده تنهایی،کویر بارون اومده بود و یه باد آزاردهنده ای هم میومد که باعث سرمای استخون سوز شده بود،با یه حال خراب ماشین رو یه گوشه ول کردم و کوله نظامی رو انداختم روی دوشم و کفش هام رو بستم روی کوله و دل رو زدم توی کویر توی اون ساعت شب،دور شدم و دور شدم تا رسیدم بلندترین نقطه اون منطقه ،همونجا زیر اندازم رو انداختم و کیسه خواب،چه عجب شبی بود،هیچوقت اندازه اون شب احساس تنها بودن نکردم،هرجا میرفتم قبلا حیوونا و صداهاشون هم نشین من بودن تا خواب،نگاه کردن به شغالا از سوراخ کیسه خواب تفریحم بود. ولی اینجا هیچ جنبنده و حیوونی هم نبود:)
نقطه ای هم که بودم اینقدر بالا بود که از جونده و خزنده هم خبری نباشه،میدونستم اینجا بلایی هم سرم میومد سال ها بعد من رو زیر شن ها شاید پیدا میکردن اینقدر دور شده بودم از ماشین و جاده
